Anadolu’daki Milli Mücadele’nin kazanılması, Padişah Vahdettin ve hükümetini tedirgin etmişti. 11 Ekim 1922’de Mudanya Mütarekesi’nin imzalanmasının ardından Ankara Hükümeti tarafından temsilci olarak görevlendirilen Refet Paşa (Bele) İstanbul’a gelmiş ve halkın coşkun gösterileriyle karşılanmıştı. Aynı günlerde basında, Vahdettin aleyhine ağır yazılar çıkıyordu. Padişahın daha iki sene önce Mustafa Kemal ve arkadaşları hakkında idam fermanı imzalamış olması, onu vatan hainliğine kadar giden suçlamaların hedefi haline getiriyordu. 1 Kasım 1922’de Türkiye Büyük Millet Meclisi, çıkardığı iki maddelik bir kanunla saltanatı kaldırdı. Bu karar Refet Paşa tarafından Vahdettin’e tebliğ edildi. Bunun üzerine 4 Kasım’da son sadrazam Ahmet Tevfik Paşa istifa etti. 5 Kasım’da da Refet Paşa, Babıali’deki bakanlıklara gönderdiği bir genelgeyle, işlerine son verildiğini duyurdu. Bu gelişmeler üzerine padişah Vahdettin, 16 Kasım günü İşgal Orduları Başkumandanı General Harington’a, “Müslümanların Halifesi” olarak imzaladığı aşağıdaki mektubu göndererek İstanbul’dan ayrılması konusunda yardımlarını istedi: İstanbul’da hayatımı tehlikede gördüğümden İngiltere devletine iltica ve bir an evvel başka bir mahale naklimi talep ederim efendim. Mehmed Vahdettin Vahdettin, 17 Kasım sabahı küçük oğlu Mehmet Ertuğrul ve haremiyle birlikte Dolmabahçe Sarayı’ndan ayrılarak HMS Malaya adlı İngiliz zırhlısına bindi. İngiltere, sabık padişahın sığınma talebini kabul etmediğinden, padişah Malta’ya giderek bir süreliğine oraya yerleşti.