Osmanlı Devleti’nde yürürlüğe giren ilk ticaret kanunu, 1850 tarihli “Kanunname-i Ticaret”ti. Ancak bu kanunun 1807 tarihli Fransız Ticaret Kanunu’ndan alelacele tercüme edilmiş olması ve üstelik Fransız Ticaret Kanunu’na sonradan yapılan eklemelerin dikkate alınmaması, yeni bir ticaret kanununun hazırlanmasını zorunlu hale getirmişti. Bu yöndeki ilk ciddi teşebbüs 1908 yılında yapıldı ve yeni bir Ticaret Kanunu hazırlamak amacıyla bir komisyon kuruldu. Bu komisyonun hazırladığı tasarıyı geliştirmek üzere 1916’da ikinci bir komisyon daha kurulduysa da, bu komisyonun çalışmaları I. Dünya Savaşı nedeniyle sonuçlandırılamadı. Konu, Cumhuriyetin ilanından sonra bir kez daha ele alındı. Yeni Türkiye’nin ihtiyacı olan kanunları hazırlamak üzere İstanbul’da kurulan ıslah komisyonları arasında Ticaret Kanunu Komisyonu da vardı. Bu dönemde Medeni Kanun ve Borçlar Kanunu’nun hazırlanmasında İsviçre, Ceza Kanunu’nun hazırlanmasında İtalyan, Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun hazırlanmasında ise Alman kanunları esas alınmıştı. Ticaret Kanunu ise geniş ölçüde muhtelif ülkelerin mevzuatından yararlanılarak hazırlandı. 30 Ocak 1926’da Büyük Millet Meclisi’ne sunulan Ticaret Kanunu tasarısı, 29 Mayıs 1926 tarihinde bir bütün halinde, maddeler üzerinde müzakere açılmaksızın kabul edildi ve 4 Ekim 1926 tarihinde Medeni Kanun’la birlikte yürürlüğe girdi.