Atatürk, yeni alınan Savarona’nın gelişini bir çocuk gibi hevesle beklemişti. Savarona demir atar atmaz Acar motoruyla yata gitti ve ilk iş olarak kitaplarının kamarasına taşınmasını istedi. Amacı bol bol dinlenmek ve kitaplarıyla baş başa kalmaktı. Yatı o kadar beğenmişti ki, “Ne olurdu, bu gemi birkaç yıl önce elimize geçmiş olsaydı!” diye hayıflanmaktan kendini alamamıştı. Atatürk, o günden itibaren tüm zamanını Savarona’da geçirmeye başladı. Hastalığına rağmen Savarona’da kendine yeni bir düzen kurdu. Sık sık üst güvertede yemek yiyor, yakınlarıyla burada toplanıp sohbet ediyordu. 19 Haziran günü, özel yatıyla Karadeniz üzerinden gelip İstanbul Boğazı’ndan geçmekte olan Romanya Kralı II. Carol’u Savarona’da ağırladı. 24 Haziran günü Erdek’e kadar uzanan bir deniz yolculuğu yaptı. 9 Temmuz günü bakanlar kurulunu yatta toplayarak, Hatay sorunu üzerine üç buçuk saat kadar süren önemli bir görüşme yaptı. Bu çalışmalar onu hayli yoruyordu. Her geçen gün hastalığı biraz daha ilerliyor, sıcak havalar da onu olumsuz etkiliyordu. 23 Temmuz günü doktorları, daha rahat edeceğini umdukları için Atatürk’e Dolmabahçe Sarayı’na geçmesini önerdiler. Atatürk, ayağa kalkamadığı için gece yarısı koltukla saraya taşındı. Böylece Atatürk’ün Savarona günleri de sona ermiş oluyordu. Atatürk, Savarona’da sadece 56 gün geçirebilmişti.