Kurtuluş Savaşı komutanlarından ve Cumhuriyet döneminin ilk muhalefet partisi Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nın kurucularından Refet Bele, 2 Ekim 1963 tarihinde İstanbul’da öldü. 1899’da Harbiye Mektebi’ni ve 1912’de Erkân-ı Harbiye Mektebi’ni bitirdi. Balkan ve I. Dünya Savaşlarında çeşitli görevler aldı. Mütareke döneminde 3. Kolordu komutanlığına atandı. 19 Mayıs 1919’da Mustafa Kemal’le birlikte Samsun’a çıkarak Milli Mücadele’ye katıldı. Amasya Tamimi’ni Rauf Bey (Orbay) ve Ali Fuat Paşa (Cebesoy) ile birlikte imzaladı. Sivas Kongresi’nden sonra Heyet-i Temsiliye’ye katıldı. Birinci TBMM’ye İzmir milletvekili olarak girdi. 1920 ve 1921 yıllarında iki kez dahiliye vekili oldu. Çeşitli ayaklanmaların bastırılmasını sağladı ve Güney Cephesi komutanlığına atandı. Burada gösterdiği yararlılıklar nedeniyle mirlivalığa (tuğgeneral) yükseltildi. Mudanya Ateşkesi’nden sonra TBMM tarafından Trakya’yı Yunanlılardan devralmakla görevlendirildi. Kasım 1922’de Ankara Hükümeti’nin İstanbul temsilciliğine getirildi ve İstanbul’da halk tarafından coşkulu bir şekilde karşılandı. 8 Kasım 1924’te bir grup arkadaşıyla Cumhuriyet Halk Fırkası’ndan istifa ederek, Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nın kurucuları arasında yer aldı. Partinin 1925’te kapatılmasından sonra, İzmir Suikastı nedeniyle İstiklal Mahkemesi’nde yargılandı ve suçsuz bulundu. 1926’da milletvekilliğinden istifa ederek bir süre siyasetten uzak durdu. Atatürk’ün ölümünden sonra yeniden Meclis’e giren Refet Bele, 1950’ye kadar dört dönem milletvekilliği yaptı. Demokrat Parti’nin iktidarı döneminde Beyrut’ta Birleşmiş Milletler Filistin Mültecilerine Yardım Komitesi’nde Türk delegesi olarak görev yaptı.