1926 Haziran’ında, İzmir’de Mustafa Kemal Paşa’ya yönelik bir suikast girişimi ortaya çıkarıldı. Siyasi tarihimize “İzmir Suikastı” olarak geçen bu girişimin arkasında, Birinci Dönem Büyük Millet Meclisi’nde Lazistan Mebusu olarak görev yapan Ziya Hurşit ve arkadaşları vardı. Suikast girişimi, Giritli Şevki adlı motorcunun gönderdiği bir ihbar mektubuyla ortaya çıktı. Bunun üzerine Ziya Hurşit, kaldığı otelde bomba ve silahlarla yakalandı. Olayla bağlantısı olabileceği düşünülerek tutuklanan kişiler arasında Kâzım Karabekir, Ali Fuat (Cebesoy) ve Refet (Bele) gibi, Kurtuluş Savaşı’nın önemli isimleri de bulunuyordu. Ancak mahkemede bu kişilerin hepsi aklandı. Suikast girişimi, uzun süre kamuoyunun gündemini meşgul etti. 24 Haziran 1926 günü Gazi, Cumhuriyet gazetesine bu konuda bir demeç verdi. Mustafa Kemal, suikast hakkında şu değerlendirmeyi yapıyordu: Sayın İzmirlilerin ve çevre halkının, soylu hemşerilerimin bana karşı düzenlenen suikast konusunda belirttikleri derin üzüntüyü ve heyecanı minnet duyguları içinde öğreniyorum. Çok duygulandım. Soylu milletimin beni ne kadar sevdiğini biliyorum. Bu gösteriler bana olan sevginin, şefkatin, özellikle de ortak ülkümüze olan bağlılığın derecesini gösteren yeni bir kanıttır... Ben ölürsem soylu milletimizin birlikte yürüdüğümüz yoldan asla ayrılmayacağından kuşkum yok, bu konuda gönül rahatlığı içindeyim... Dış görünüşüyle suikast kişiye yönelik görünmekle birlikte, gerçekte milletin talihine kurşun sıkılmak isteniyordu. Türk milleti düşman bir dünya önünde kendini kurtardıktan sonra, böyle küçük düşünceler önünde yenik düşüp dağılmayacak kadar yüce ve soylu olduğunu tüm dünya önünde kanıtlamıştır.