Mustafa Kemal’in 1923 Mart’ında çıktığı yurt gezisi sırasında Konya’dan sonraki durağı Afyon’du. Gazi, 23 Mart günü Afyon’a geldiğinde büyük bir coşkuyla karşılandı. 1919 yılından sonra işgal ve yıkımlarla karşılaşan kentte bu kez bambaşka bir hava vardı. Mustafa Kemal, daha önce geldiğinde “ağlarken” gördüğü ve onlarla birlikte “ağladığı” Afyonlulara, belediye binası önünde şöyle seslendi: Muhterem Ahali, Evvelce birçok kez şehrinize gelmiştim. Lakin o zamanlar sizi ümitsiz, düşünceli, elemli görürdüm. Çünkü düşman yakınınızda idi ve içinize girmek ihtimali vardı. Nitekim girdi, burada aylarca zulüm, merhametsizlik, kötülük eyledi. Çok elemler, ıstıraplar, matemler çektiniz. Allah’a şükür bugün cümlenizi çok şen, çok şatır, çok sevinçli görüyorum. Sizi böyle görmekle ben de sizinle beraber bahtiyarım, mesudum. Ey Ahali, Sizler ve bütün millet o felaketlere kendi benliğine hâkim olmadığı, kaderini şunun bunun eline verdiği, şunun bunun esiri olduğu için uğramıştı. O felaketlerden ancak milli benliğinize hâkim olduğunuz için kurtuldunuz; amaca doğru yekpare bir millet halinde yürüdünüz; üzerinize çöken felaketlere tahammül gösterdiniz, sebat gösterdiniz ve ancak bu sayede muvaffak oldunuz. Bundan sonra da hâkimiyetinizi canınız gibi saklayarak milli hâkimiyetinize, namusunuza, kutsal saydıklarınız gibi dört elle sarılarak hem ahenkli bir çalışma ile, yekvücut bir halde geleceğe doğru yürüyerek, bugünden daha mutlu, daha şerefli, müreffeh ve mesut günlere kavuşacağız.