Mustafa Kemal Paşa, Büyük Zafer’den sonra eşi Latife Hanım’la Güney Anadolu’ya yaptığı ilk gezide Mersin’e de uğramıştı. Şehirde büyük bir kalabalık tarafından coşkuyla karşılanan Gazi, Türk Ocağı’nın Millet Bahçesi’nde düzenlediği bir açık hava toplantısına da katıldı. Burada kendisi ve eşi için hazırlanan şatafatlı oturma köşesine iltifat etmeyip, bulduğu ilk tahta sandalyeye ilişen Gazi, Dr. Reşit Galip’in heyecanlı konuşmasının ardından Mersinlilere şu sözlerle seslendi: Mersinliler! Memleketiniz Türkiye’nin çok mühim bir ticaret noktasıdır. Bunu sizler benden iyi biliyorsunuz. Memleketinize sahip olabilmek için çektiğiniz elemler, azaplar, mahrumiyetler büyük olmuştur. Bunu sizler takdir edersiniz. Hepimiz arzu edelim ki acı günler tekrar gelmesin. Buna hakikaten layık olmak lazımdır. Muharebe meydanlarında kıymetli evlatlarımızın süngü ve silahlarının zaferleri kâfi değildir. Bu zaferler ve başarılar çok büyüktür. Ancak hakiki refah ve saadete ulaşabilmek için, asıl bundan sonra çalışmak lazımdır. Sizin için zafer ve ilerleme yolu ekonomide, ticarettedir. Bunu takdir ediyorsanız, çok çalışmaya mecbursunuz. Aksi takdirde, memleketin gerçek sahibi olduğunuzu söyleseniz bile, kimseyi inandıramazsınız… Bu geziyle ilgili anlatılan bir başka anı da şudur: Gazi, Mersin sahilini gezerken, kıyıdaki birbirinden güzel yalı ve köşklerin hep gayrimüslimlere ait olduğunu öğrenir. Bunun üzerine, ak sakallı, yaşlı bir Mersinliye sorar: Baba! Bu adamlar, şehrinizin en değerli yerlerine bu güzel binaları yaparken, sen neredeydin? Yaşlı adam cevap verir: Yemen’de, Sarıkamış’ta, Çanakkale’de çarpışıyordum Paşam!