Kurtuluş Savaşı’nın manevi önderlerinden, İstiklal Marşı’nın şairi Mehmed Âkif Ersoy, 27 Aralık 1936 günü İstanbul’da gözlerini hayata kapattı. Mehmed Âkif, 1873 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Asıl adı Mehmet Ragif’tir. Babası Fatih Medresesi müderrislerinden Tahir Efendi idi. Geleneksel bir eğitim aldı. Kısa bir süre Mülkiye Mektebi’ne girdiyse de, sonra Baytarlık Mektebi’ne geçerek veteriner oldu. İşi gereği 20 yıl boyunca köy köy gezen şair, halkı yakından tanıma imkânı buldu. 1906 yılında Halkalı Ziraat Mektebi’nde edebiyat öğretmenliği yapmaya başladı. 1908 yılında İttihat ve Terakki Partisi’ne katıldı. Aynı yıl Sırat-ı Müstakim’de şiirleri yayımlanmaya başladı ve İstanbul Darülfünunu’nda edebiyat profesörü oldu. Batılı ülkelerin Osmanlı Devleti’ni parçalama planları nedeniyle I. Dünya Savaşı sonrasında emperyalizm karşıtı şiirler, makaleler yazarak, camilerde vaazlar vererek, halka konuşmalar yaparak toplumun mücadele gücünü artırmaya çalıştı. Milli Mücadele’ye katılmak üzere Ankara’ya geçen Mehmed Âkif, 1920’de Burdur milletvekili olarak Meclis’e girdi. Bu tarihten sonra da halkı bağımsızlık savaşına katılmaya teşvik etmek üzere şehir şehir dolaştı. Milli marşın sözleri için açılan yarışmaya, maddi ödül nedeniyle katılmadı. Ancak gelen şiirlerinin hiçbirinin beğenilmemesi üzerine, ödülü almamak koşuluyla marşın sözlerini yazmayı kabul etti. Yazdığı İstiklal Marşı, Meclis’in 12 Mart 1921 tarihli oturumunda okunarak coşkulu alkışlar arasında kabul edildi. Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Abbas Halim Paşa’nın daveti üzerine Mısır’a yerleşen şair, 1936 yılında rahatsızlanarak İstanbul’a döndü. Aynı yıl 27 Aralık’ta vefat etti.