İsmet İnönü, Kurtuluş Savaşı’nın dar günlerinde Atatürk’le olan bir konuşmasını şöyle anlatır: Bir gün Atatürk’le konuşuyordum. Kendisine dert yanarak dedim ki: “Muharebede bazen bunalıyorum, çaresizlik içinde kalıyorum. O zaman canımdan beziyor, ölmek istiyorum. Her şeye atılıyorum. Her şeyi zorluyorum. Ölümü arıyorum. Ne dersin?” Atatürk: “Bu senin söylediğin büyük kumandanlık hasletidir. Bütün büyük kumandanlar umutsuzluk anında ölüme koşmuşlar ve ancak böylece umutsuzluk anını zafere dönüştürmüşlerdir.”