Cumhuriyet yönetiminin sağlık alanında attığı adımlardan biri olarak, 12 Haziran 1924 tarihinde, Türkiye’nin ilk sanatoryumu olan Heybeliada Sanatoryumu’nun kurulması kararlaştırıldı. Heybeliada’nın güneyindeki Çam Limanı’nda, eski “Mekteb-i Bahriye Nekahathanesi” binasında hizmet vermesi kararlaştırılan sanatoryum için, İsviçre’de bulunan bir sanatoryum model alındı. Konumu ve hava şartları bakımından verem hastaları için çok uygun koşullara sahip olan binanın, TBMM’nin tahsis ettiği kısıtlı bir bütçeyle sanatoryuma dönüştürülmesi için Dr. Tevfik İsmail ve Dr. Server Kâmil görevlendirildi. 1 Kasım 1924’te hizmete giren sanatoryum başlangıçta sadece 16 yatak kapasitesine sahipti. Olanakların sınırlılığına rağmen konumu ve çalışan doktorların gayreti nedeniyle büyük ilgi gören sanatoryum, bir süre sonra kapasitesinin üzerinde hasta almaya başladı. Bunun üzerine 1945 yılında kadın hastalara hizmet vermek için yeni bir bina yapıldı. Bu süre zarfında yatak kapasitesi de artırıldı. Verem tedavisinin yanı sıra sanatoryumda rehabilitasyon hizmeti de veriliyor, ayrıca hastalar için fotoğrafçılık, heykeltıraşlık, ayakkabıcılık, daktilo kullanımı gibi alanlarda meslek kursları düzenleniyordu. Sanatoryumda hastaların moralini yükseltmek için haftada bir gün film gösterimi yapılıyor veya konser veriliyordu. 1980’den sonra devletten aldığı ödenekler yıldan yıla azalan ve ciddi yetersizliklere karşı karşıya kalan Heybeliada Sanatoryumu, 30 Eylül 2005 günü kapılarını kapattı.