Atatürk’ün 10 Kasım 1938 sabahı saat dokuzu beş geçe gözlerini hayata yumması tüm ülkeyi derin bir yasa boğdu. Atatürk’ün naaşı 16 Kasım günü Dolmabahçe Sarayı tören salonunda Türk bayrağıyla örtülü bir katafalka konuldu ve halkın ziyaretine açıldı. Büyük kurtarıcısına son görevini yapmak için saraya koşan İstanbullular, kilometrelerce uzanan kuyruklar oluşturdular. Cenaze namazı 19 Kasım 1938 günü Dolmabahçe Sarayı’nda kılındı. Aynı gün çok büyük bir kalabalığa sahne olan cenaze alayı, İstanbul halkının gözyaşları arasında Gülhane Parkı’na getirildi. Buradan Yavuz zırhlısına nakledilen cenaze, İzmit’te özel bir trene konularak akşam 20.30’da Ankara’ya yola çıkarıldı. Acılı halk, yol boyunca demiryolunun iki tarafında Atalarına son kez veda ettiler. Cenaze, 20 Kasım Pazar günü Ankara’da Cumhurbaşkanı İsmet İnönü ve devlet erkânı tarafından karşılanarak, TBMM önünde hazırlanan katafalka yerleştirildi. Ankaralılar Büyük Kurtarıcı’nın önünden geçmek için yine uzun kuyruklar oluşturdular. Cenaze töreni 21 Kasım Pazartesi günü, hafif yağan bir yağmur altında başladı. 12 milletvekili cenazeyi top arabasına yerleştirdi; 12 general de top arabasının iki yanında nöbete durdu. Törende, yabancı ülkelerin gönderdiği temsilciler ve askeri birlikler de hazır bulundu. Cenazeyi taşıyan top arabasını, yediden yetmişe, çok büyük bir kalabalık takip ediyordu. Atatürk’ün geçici kabir olarak Etnoğrafya Müzesi’ne götürülen naaşı, burada hazırlanan mermer lahdine yerleştirildi ve Anıtkabir yapılıncaya kadar on beş yıl burada kaldı. Atatürk, 10 Kasım 1953’te büyük bir merasimle ebedi istirahatgâhı olan Anıtabir’e nakledildi.