1910 yılında Yunanistan’daki askeri yönetimin başına geçtikten sonra “Megali İdea” ülküsü peşinde Türkiye’ye gözlerini diken Venizelos’un en büyük amacı, iki kıtaya ve beş denize açılan bir Yunanistan yaratmak ve Bizans İmparatorluğu’nu yeniden kurmaktı. Bu amaç peşinde çeşitli ittifaklara giren Venizelos, hedeflerinin bir kısmını gerçekleştirebildiyse de, Anadolu’yu topraklarına katma yönündeki hesaplarının Atatürk önderliğindeki Türk milleti tarafından bozulması üzerine bir süre siyasetin dışında kaldı. 19 Ağustos 1928 seçimleriyle bir kez daha güçlü bir şekilde iktidara geldiğinde, Venizelos artık eski emellerinden vazgeçmiş ve esas olarak Yunan halkının yaşam koşullarını iyileştirme gayreti içine girmiş görünüyordu. Bu dönemde Türkiye ile yakın işbirliğine gitmek, Venizelos’un yeni dış siyasetinin önemli bir hedefi haline gelmişti. Bu nedenle seçimlerden hemen sonra Türk Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü (Aras) ve Başbakan İsmet Paşa’ya birer mektup göndererek barış çağrısında bulundu. Bu çağrıya Türkiye’den de olumlu yanıt gelmesi üzerine Türk-Yunan dostluğuna giden yol açıldı. 1930’un sonbaharında Ankara’yı ziyaret eden Yunan Başbakanı, 27 Ekim’de Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal tarafından da kabul edildi. Yunan heyetini samimi bir şekilde karşılayan Mustafa Kemal, “Üzücü mazi, ebediyen kapanacaktır. Artık aramızda harp olmayacaktır,” diyerek Yunanistan ile Türkiye arasında yeni bir dönemin başladığını ifade etti. Venizelos’un Ankara ziyareti sırasında, 30 Ekim 1930 günü iki ülke arasında “Dostluk, Tarafsızlık, Uzlaşma ve Hakemlik Antlaşması”; “Deniz Kuvvetlerinin Sınırlandırılmasına İlişkin Protokol” ve “İkamet, Ticaret ve Seyrisefain Antlaşmaları” imzalandı.