Atatürk’ün manevi kızı Afet İnan, 1908 yılında Selanik, Doyran’da doğdu. 1925’te Bursa Kız Öğretmen Okulu’nu bitirdi ve aynı yıl İzmir’de ilkokul öğretmeni olarak göreve başladı. Bu sırada Ege gezisine çıkan Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal’le tanıştı ve onun yardımlarıyla Fransızca öğrenmek üzere Lozan’a gönderildi. Döndükten sonra öğretmenlik sınavını vererek, 1929’da Ankara Musiki Muallim Mektebi’nde tarih ve yurt bilgisi öğretmeni oldu. Bu dönemde okutulan ders kitabını Mustafa Kemal yetersiz bulunca, Fransızcadan yaptığı çeviriler ve Tevfik Bey’in (Bıyıklıoğlu) katkılarıyla Vatandaş İçin Medeni Bilgiler adlı yeni bir kitap hazırladı. Bu kitabın bazı bölümlerini bizzat Mustafa Kemal kaleme almıştı. 1935’te kendisine Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi tarafından öğretim üyeliği teklif edilse de, doktorası olmadığı için bu görevi kabul etmedi. Ardından İsviçre’ye giderek Cenevre Üniversitesi’nde Yakın Çağ ve Modern Tarih Bölümü’nü bitirdi. 1939’da sosyoloji doktoru, 1942’de doçent, 1950’de de profesör oldu. Afet İnan, araştırmalarını Cumhuriyetin ilk yıllarında Atatürk’ün de savunduğu Türk Tarih Tezi’ne yoğunlaştırdı ve üyesi olduğu Türk Tarih Heyeti tarafından hazırlanan Türk Tarihinin Ana Hatları adlı ders kitabının yazımında rol aldı. Ayrıca yine Türk Tarih Tezi çalışmaları için Budapeşte Arşivi’nde araştırmalar yaptı. Afet İnan, Atatürk’ün hayatının son 13 yılında her zaman yakınında bulunmuş biri olarak, bu dönemde yaşadıklarını Atatürk Hakkında Hatıralar ve Belgeler adlı kitabında topladı. Emekliliği sırasında çeşitli üniversitelerde ders veren Afet İnan, 8 Haziran 1985 tarihinde hayata gözlerini kapattı.